دکتر «محمود منصور» در سال 1309 شمسی در اراک به دنیا آمد و بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه و اخذ درجه لیسانس در رشته روانشناسی و فوق لیسانس در رشته روانشناسی بالینی برای ادامه تحصیل عازم سوئیس و از دانشگاه ژنو در رشته روانشناسی ژنتیک و بالینی موفق به دریافت درجه دکترا شد. او رساله خود را زیر نظر ژان پیاژه نوشته است. موضوع پایان نامه منصور، روانشناسی تحولی و بالینی بود. او روش بالینی را برای تحول جنبه‌های هوش و ادراک به کار می‌برد.
محمود منصور تحصیلات عالی خود را زیر نظر بزرگ‌ترین روان‌شناسان بالینی اروپا که همه استادان بنام در زمان خود بودند، به پایان رسانید. همانند ژان پیاژه (استاد راهنما)، پروفسور آندره‌ری و پروفسور لوزلی اوستری. دکتر منصور ابتدا در کلینیک کانون هدایت کودک و مرکز مشاوره روانی، در حدود 8-7 سال به فعالیت تشخیص و درمان روانی مشغول بود و به موازات آن از سال 1344 وارد دانشگاه تهران شد. وی تا سال 1369 در سمت‌های استادیاری و دانشیاری و مدیریت گروه مبانی روانی مشغول به خدمت بود و اکنون استاد دانشگاه تهران است.
تدریس در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران از جمله فعالیت‌های آموزشی دکتر محمود منصور است.